Umberto Eco (Alessandria, 5 januari 1932) is een Italiaans schrijver en semioticus. Hij is een van de bekendste levende Italiaanse schrijvers. Eco werd geboren in de Noord-Italiaanse regio Piemonte. Hij ontving salesiaans onderwijs en studeerde middeleeuwse filosofie aan de Universiteit van Turijn. Hij was tot 2008 hoogleraar in de semiotiek aan de Universiteit van Bologna. Eco werd katholiek opgevoed, maar bekeerde zich later tot het atheïsme. Als schrijver brak Eco in 1980 internationaal door met zijn roman Il Nome della Rosa (De naam van de roos), een spannende detectiveroman die zich in 1327 afspeelt in het kader van de strijd tussen het centrale gezag van de Rooms-katholieke Kerk en verschillende stromingen daarin die met geweld werden onderdrukt. De historische achtergrond wordt uitgebreid geschetst. Het boek ademt het ritme van het kloosterleven en de hoofdstukken zijn ingedeeld naar de gebedstijden binnen de kloostermuren. Een tweede roman, De slinger van Foucault, speelt zich af in het heden, maar gaat vooral over de erfenis van de tempeliers en de rozenkruisers, laat-middeleeuwse mystieke bewegingen. Daarnaast zijn van Eco nog een aantal bundels met essays verschenen en drie romans: Het eiland van de vorige dag (1995), Baudolino (2001) en De mysterieuze vlam van koningin Loana (2005). In 2001 schreef hij samen met de gepensioneerde aartsbisschop van Milaan, Carlo Maria Martini het boek Geloven of niet geloven: een confrontatie. Eco staat tevens te boek als een autoriteit op het gebied van James Bond.Hij kreeg in 1998 de exclusieve Duitse onderscheiding "Pour le Mérite". Eco is tevens schrijver van kinderboeken.