Oriana Fallaci (Florence, 29 juni 1929 - aldaar, 15 september 2006) was een Italiaanse verzetsstrijdster, journaliste, publiciste en schrijfster.
Als tiener hielp ze haar vader bij verzetswerk als partisane tegen de Duitsers die vanaf midden 1943 Italië bezetten om Benito Mussolini in het zadel te houden.
Tijdens haar lange en succesvolle journalistieke loopbaan interviewde zij op scherpe, onomwonden wijze diverse prominente personen zoals onder meer dalai lama Tenzin Gyatso, Henry Kissinger, de Sjah van Iran, Ayatollah Khomeini, Willy Brandt, Zulfikar Ali Bhutto, Walter Cronkite, Moammar al-Qadhafi, Federico Fellini, Sammy Davis Jr., Nguyen Cao Ky, Yasser Arafat, Indira Gandhi, Alexandros Panagoulis, Aartsbisschop Makarios III, Golda Meïr, Nguyễn Văn Thiệu, Haile Selassie, Sean Connery en Lech Wałęsa.
Zij verkreeg later ook bekendheid met een reeks kritische boeken over de islam die ze schreef na haar pensionering, waarin ze geen blad voor de mond nam. In haar werken `De kracht van de rede` en `De Woede en de Trots` beschreef ze de bedreigingen voor de Westerse cultuur die volgens haar uitgaan van het Islamisme en de geleidelijke invoering van de religieuze wetten (Sharia). Ze zag Islamisme als een vorm van fascisme en gebruikte daarbij de term Islamofascisme. Haar boeken werden in Italë uitgegeven door uitgeverijen die verwant zijn aan de Lega Nord, een Italiaanse rechtse partij.
In haar laatste levensjaren stond de als atheïste en links bekendstaande Fallaci op zeer vriendschappelijke voet met kardinaal Joseph Ratzinger, de latere paus Benedictus XVI. Fallaci bewonderde diens boek „Wenn Europa sichselbst haßt...”.
Fallaci’s werken werden in 21 talen vertaald waaronder Engels, Spaans, Frans, Nederlands, Duits, Grieks, Zweeds, Pools, Kroatisch and Sloveens. Fallaci was levenslang een zware roker. Zij overleed op 77-jarige leeftijd aan kanker.